İZNİK
KORUMA
PROJESİ
Tarihi Kentlerin Kır-Kent Sürekliliği Bağlamında
Web-CBS Destekli
Alan Yönetimi Odaklı
Koruma Modelinin Oluşturulması
2020-2023 tarihleri arasında TÜBİTAK tarafından fonlanan 119K33 numaralı "Tarihsel Kentlerin Kır-Kent Sürekliliği Bağlamında, Web-CBS Destekli Alan Yönetimi Koruma Modeli: İznik Örneği" başlıklı proje, kent-kır ilişkisini günümüze kadar korumuş ve sahip olduğu miras değerleri nedeniyle 2014 yılında UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi'ne dahil edilmiş olan İznik yerleşimi üzerinden, tarihi kentler için kır-kent sürekliliği bağlamında, Web-CBS destekli, alan yönetimi odaklı bir koruma modeli geliştirmeyi amaçlamaktadır. Proje kapsamında her alan, yere özgü değerlere vurgu yapan ve yerel araştırmalar alanında geçerliliği teslim edilmiş eleştirel gerçekçi yaklaşım ışığında, yaygın ve yoğun araştırma stratejilerini kullanarak, sayısal ve nitel boyutlarıyla birlikte ele alınmıştır.
Web-CBS Tabanlı Koruma Modeli
Web-CBS tabanlı koruma modeli ile, yerelin toplumsal ve mekansal oluşumlarını, doğal ve yapay arazi örtü özelliklerini, sosyal, ekonomik ve demografik yapısını, göç örüntülerini, mimari miras ve yapılı çevre özelliklerini, uzun dönemli tarihsel süreçlerin izlerini, yerel fırsat ve tehditleri saptayabilen ve görselleştirebilen, farklı bağlamlara uyarlamaya elverişli bir bilimsel yöntem oluşturulmuştur.
Temel Yaklaşımlar
Alan Yönetimi
Alan yönetimi yaklaşımı, kentlerin çevre ilişkileri üzerinden kavramsallaştırılmasını; bu kavramsallaştırmanın çok boyutlu, yerel koşullara ve tarihe duyarlı bütüncül araştırmalara dayanmasını; koruma kararlarının tüm paydaşların katıldığı yönetişim süreçleriyle belirlenmesini ve yönetim planlarının çok disiplinli ekiplerce hazırlanmasını; veri temelli ve çözümlenebilir kamu politikalarıyla hayata geçirilmesini öngörür.
Kır-Kent Sürekliliği
Birleşmiş Milletlerin sosyal ve çevresel bağlamda sürdürülebilir yerleşimler yerlerini teşvik etme amacıyla kurulan ajansı UN-Habitat, köyler ve kentleri, süreklilik içindeki insan yerleşmelerinin eşit derecede önemli iki farklı ucu olarak kabul eder (1996). Ancak özellikle son on yıllardaki gelişmeler, kırsal alanların hızla terk edilmesine, kır-kent ilişkisinde kırılmalara neden olmaktadır.